-
1 emergo
ē-mergo, mersī, mer sum, ere1) вынырнуть, выплыть ( e palūde L и paludibus T); выходить, появляться (ex saltibus in campos L; flos emergit e caule PM)2) вытекать, явствовать, следовать3) возникать (fama emersit V; bellum emersit C)4) выпутываться, вывёртываться (ex judicio C)5) подниматься, восходить ( sol emergens T)emersae in lucem noctes O — ночи, близящиеся к рассвету6) оправляться, приходить в себя (e. ex mendicitate C; ab admiratione L)7) выводить наружу, поднимать ( e gurgĭte vultus Ctl)8) ( чаще e. se или emergi) выходить, выплывать, выбираться, вынырнуть ( emergi e flumine C)e. se ex mălis Ter, Nep — выпутаться из бедhaud facile emergunt, quorum virtutibus obstat res angusta domi J — нелегко подняться тем, чьи способности скованы нуждой -
2 emergere
1) уходить, удалиться, in locum reverti, ex quo indecenter emerserat (оставить) (1. 2 C. 1. 31). 2) появляться, si aliqud inopinatum emergat (1. 7 D. 2, 12. 1. 1 § 1 D. 19, 1);si morum ante celata vel ignorata emerserit improbitas (1. 8 D. 26, 3);
3) выходит (явствует), si publica utilitas ex hoc emergit (1. 5 § 11 D. 47, 10).si Falcidia emerserit, ежели имеет место вычет Фальцидиевой доли (1. 2 pr. D. 12, 6); (1. 2 § 1 eod. 1. 7 pr. D. 14, 4. 1. 43 § 1 D. 26, 7. 1. 1 § 11 D. 35, 3); (1. 10 § 5 D. 48, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > emergere
См. также в других словарях:
BURGUNDIA — Galliae Celticae regio, nomen habens a Burgundionibus, Germanis populis, ex Vandalorum sanguine ortis, qui dicti a Burgis, i. e. praesidiariorum castris. Ab Almannis (in horum enim agris violenter in Capellatio, ubi hodie Palatini Comitis ditio,… … Hofmann J. Lexicon universale
PADUS — fluv. Italiae, nulli amnium claritate inferior, praecipue poenâ Phaethontis nobilis, de qua vide Eridanus; sie enim amnis iste Graecis Poetis dici solet. Martial. l. 10. Epigr. 12. v. 2. Et Phaethonteei qui petis arva Padi. De vocabulo Padi, ita… … Hofmann J. Lexicon universale
TIGRIS — I. TIGRIS quadrupedum pulcherrima, ut pavo avium, Oppianus, Cyneget. l. 3. v. 340. Τίγριδος αὖ μετέπειτα κλυτὸν δέμας ἀείδωμεν Τῆς οὐ τερπνότερον φύσις ὤπαϚε τεχνήεςςα, Ο᾿φθαλμοῖσιν ἰδεῖν, θηρῶν μετὰ πουλυν` ὅμιλον, Τόςςον δ᾿ ἐν θήρεςςι μέγ᾿… … Hofmann J. Lexicon universale
ANAS — I. ANAS Hispaniae fluv. Straboni, Ana Ptol. Hispanis, Rio Guadiana dicitur, ab Arabibus receptô vocabulo, quibus Guad fluvium designat. Hic ex montanis de Consuegra ortus, per Meridam et Badaios, labitur, et im confiniis Algarbiae et Andalusiae… … Hofmann J. Lexicon universale
CHARYBDIS — gurges vorticosus in freto Siculo, versus Meridiem, iuxta litus Tauromenitanum, Scyllae oppositus, contrariis fluctuum concutsibus in miram altitudinem allurgens, statisque temporum vicibus obvia quaeque absorbens, iterumque evomens. Virg. l. 3.… … Hofmann J. Lexicon universale
LYCUS — I. LYCUS Boeotiae Rex, qui ANtiopam Nyctei Regis filiam uxorem duxit: quam postea cum a Iove in Satyrum converso compressam cognovisset, repudiavit, Dircenque uxorem duxit, quae verita, ne Antiopa cum Lyco in gratiam rediret, arctissimis eam in… … Hofmann J. Lexicon universale
BARBURI Saginati — in Mensa Salomonis, 1. Regum c. 4. v. 23. Iunio et Mercero sunt lectissima quaeque animalia, quae Appuleius pastus electiles dixisset; Graecis aves electae altiles, eaeque gallinacei generis; Talmudicis electi boves aut gallinae peculairi modô… … Hofmann J. Lexicon universale
HEMEROCALLIS — flos est, primo post violam loco, ineunte vere, spectabilis; officiosus adeo et liberalis, ut, quo maturius suâ nos praesentiâ recreet, gratissimoque odore reficiat, vix exspectet, dum hiems abeat, dum defluant nives. Emergit binis ternisve… … Hofmann J. Lexicon universale
PROSUMNUS vel potius Prosymnus — de quo sic Arnob. l. 5. Cum inter homines, inquiunt. esset adhuc Nysius, et Semeleius Liber, nôsse inferos expetivit, et sub Tartari sedibus quidnam rerum ageretur, inquirere: sed cupiditas haec eius nonnullis difficultatibus impediebatur, quod… … Hofmann J. Lexicon universale
REDDI — dicebantur proprie, quae prosecta Diis porriciebantur. Unde de Pinariis, qui in sacrificio Herculis ad tempus praesto non fuerant, venerantque, ἐσπλαγχνευμένων ἤδη τῶ ἱερῶν, ut ait Dionysius, h. e. extis iam adesis, ut vertit Livius, l. 1. c. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
